www.naszekrosnice.fora.pl

WSND

Jeśli byłeś/byłaś w tym cudownym miejscu w latach 1975-1977 to być może znamy się choćby z widzenia?
Ja byłem na oddziale 7. Czas ten wspominam różnie. Z jednej strony było fajnie a z drugiej ta wieczna tęsknota za domem... Za domem z którego tak naprawdę nie wiedzieć dlaczego zostałem skazany na banicję do Krośnic. W tym czasie Krośnice nawet podobały mi się . Oczywiście jako miejscowość a nie jako miejsce w którym dokonywano swoistego rodzaju "eksperymentów".
Zasadniczo wrogów tam nie miałem i myślę, że i ja dla nikogo wrogiem nie byłem.
Miło wspominam kilku tzw. wychowawców a o reszcie chcę jak najszybciej zapomnieć. Tylko, że tak naprawdę bez względu na to w jakim czasie i jak długo w Krośnicach byliśmy - to pobyt ten zostawił w Naszej psychice trwały ślad. Tym śladem jest m.in. pamięć o tym co się tam przeżyło oraz czego się tam doświadczyło od "fachowców".
Zapraszam do dyskusji...
Być może właśnie... szukamy - Ty mnie albo ja Ciebie...
Wspomnienia to najpiękniejsza rzecz. Tego nikt Nam nie zabierze.

rena

Byłam w Krośnicach przez 9 miesięcy. Pobyt w tzw. pawilonie wspominam jako koszmar. Ale... pozytywnie zapamiętałam szkołę i nauczycieli. Kiedyś chciałam nawet pojechać w to miejsce jeszcze raz, żeby odświeżyć wspomnienia. Wydaje mi się jednak, że wrócić tam mogłabym tylko z kimś, kto też to przeżył i rozumie.
Pozdrawiam wszystkie "Dzieci Krośnic" i mam nadzieję, że będzie przybywać tych wpisów!

WSND

Fajnie, że odnalazłaś to stosunkowo młode forum. Też mam nadzieję, ze z biegiem czasu coraz więcej "Dzieci Krośnic" zechce sie podzielić swoimi uwagami z pobytu w "kurorcie". Sorry za off topic ale nie mogę się powstrzymać by tego nie napisać - jak możesz reklamuj to forum wszędzie... Niech ludzie wiedzą o tym wyjątkowym miejscu... A tak na marginesie to po wielu, wielu latach wpadłem dosłownie na chwilę do Krośnic i... to nie są te same Krośnice. Niby wszystko stoi na tym samym miejscu a jednak nie wyczuwa się tego specyficznego klimatu "z dzieciństwa". Pozdrawiam.

PS. Zawsze można wyskoczyć do Krosnic... większą paczką.

CzesiuLCA

Ja fajnie wspominam Krośnice. Moja wychowawczyni i zarazem polonistka była najwspanialszym pedagogiem jakiego poznałem. Very Happy

gdybym mógł to chętnie odwiedziłbym stare kąty:)

WSND

Veron

Fajna sprawa takie spotkanie po latach. Jestem zainteresowana. Jeśli tylko zdrowie pozwoli oraz czas to chętnie się tam wybiorę. Oczywiście nie sama. Musi być gwarancja tego, że dojeżdżam tam i inne osoby też już są albo wkrótce dojadą. Po prostu wiem, że tylko dobrze bym się tam czuła wśród "swoich" czyli Dzieci Krośnic.

WSND

Veron

Sama już nie wiem. Czasem mam ochotę tam pojechać, a innym razem na samą myśl o Krośnicach aż robi mi się nie dobrze.

Jolka

Byłam dwa razy w sanatorium a roku 1976 i 1977/78r
miło wspominam szkołę oraz nie które kucharki
mam jedyne jedno złe wspomnie jak jedna z uczennic oskarżyła o kradzież pieniędzy.
Mój koszmar był taki ze jedna z dzięwcząt wraz z salowa obudziły w nocy
zabrały do pomieszczeń nie dostępnych dla dziewcząt
Przez pól nocy byłam bita abym powiedziała że ukradłam tej dziewczynie
te pieniądze
Rano gdy salowa zabrałam do Pani dyrektor ( lekarki ) zamknieto mnie w izolatce na kilka dni, tam mnie czekała kuracja posłuszeństwa ( kilka dniowe zastrzyki )
pamiętam że przespałam większość tego czasu, po opuszczeniu żadna już z obecnych dzięwcząt nie chciała zemną bawić
Po kilkunastu latach mogię podziekować za tamtą lekcje życia
bo wyrosłam na dobra kobiete, Matkie oraz Babcie
staram sie przekazywać idee aby przemoca nie rozwiązywać problemów
bo w rodzinnym domu miałam jej sporo, a potem też gdzie mnie mieli wyleczyc z nerwicy,
pozdrawiam osoby co w tym czasie były oraz personel Wink

Wojak

robofix

Witam, przez przypadek Was odkryłem a to za sprawą życiorysu, który pisałem na terapii dda w którym wspomniałem o pobycie w tym malowniczym wizualnie ale strasznym w mych wspomnieniach miejscu. Byłem tam ok roku na przełomie 1978/79 roku. Ludzi a raczej dzieci nie pamiętam, nie pamietam też numeru pawilonu.Wiem że mieszkaliśmy w takim szarym budynku z dachem z czerwonych dachówek znajdował się on chyba blisko szkoły i takiej ulicy przy której na rogu był kiosk ruchu. Szukam obenie dokumentacji archiwalnej z tego czasu ale chyba szanse są marne ze względu na Ustawowy tryb przechowywania danych. Wołano do mnie z racji nazwiska (Sochaj) po którejś z lekcji polskiego Socha i Woły. Pozdrawiam Wszystkich.

WSND

Moim zdaniem byłeś w pawilonie nr 7. Ale tylko wtedy gdy miałeś w czasie pobytu "tam" więcej jak 11-12 lat. Młodsze dzieci były zakwaterowane w pawilonie nr 8.

Veron

A może ktoś z Was pamięta jacy kuracjusze byli na pawilonach? Pamiętam, że na pawilonie nr 3 były zakwaterowane (leczone???) pacjenci dorośli. A na 4 chyba były tylko kobiety albo dziewczyny? A może tylko same dziewczyny a kobiety były na 3-ce?

tmtch

Byłem w tym "sanatorium" w 7 i 8 klasie, w latach 77-79 na siódemce. Pobyt wspominam dwojako, bo co może czuć nastolatek wyrwany ze swojego środowiska, od kolegów i koleżanek itp i przeniesiony w całkowicie inne realia? A z drugiej strony było kilka fajnych wspomnień... Pamiętam jeszcze niektóre nazwiska wychowawców i wychowawczyń, nauczycieli. Pobyt tam jeszcze do dziś podświadomie rzutuje na moje widzenie świata, może gdybym tam nie był, teraz może bym co innego robił w życiu.

Zbyszek

Byłem 1974-1975 wych.p.Zawada.